Spełniłem swoje marzenie i wyrwałem się na weekend nad morze. Autobus do Ustki odjeżdża wieczorem z Dworca Zachodniego. W autobusie kilkanaście osób, które wysiadały po drodze (Bydgoszcz, Słupsk). Do Ustki dojechałem o 6.30 jako jedyny pasażer. Ten krzyk mew w porcie... Gorąca kawa w Żabce i w drogę!
Pogoda trochę kiepska, mgła i lekka mżawka, ale wiaterek słaby i w plecy. W Ustce trwają prace przy wzmacnianiu nabrzeża, trzeba ominąć koparki szerokim łukiem przez las. Dalej już tylko plaża, pojedynczy spacerowicze i wędkarze. Klif świeżo podmyty po zimowych sztormach, w najwęższym miejscu pozostało tylko pół metra.
Warto podążyć szlakiem, który schodzi czasem z plaży, żeby przejść się niepowtarzalnym, nadmorskim lasem.
Przed Rowami znów słychać koparki, więc lepiej wcześniej zejść z plaży. Miałem nadzieję zjeść tu obiad, nic szczególnego, może flaczki, ziemniaki z wody i jakaś jarzynka, do tego kompocik... Niestety, wszystko zamknięte na głucho, nawet daszka nie uświadczysz, więc przełknąłem kabanosa z suchą bułą i Prince Polo w nasilającym się deszczu i dałem z buta w dalszą drogę. Za Rowami zaczyna się Słowiński Park Narodowy, jeszcze jedna rodzinka i miejscowy chłopak na skuterze, a dalej pusto. Ze dwa kilometry za Rowami coś dziwnego zaczęło się dziać z wiatrem: parasol, który najpierw trzymałem na ramieniu dla ochrony plecaka przed deszczem, musiałem teraz trzymać z boku. Nagle jak nie dmuchnęło prosto w twarz, parasol zwinęło w pieczarkę, a mnie przygięło do ziemi.
Tak gwałtownej zmiany wiatru dawno nie widziałem. No, myślę sobie, Wiśliński, skończył się trekking, zaczęła się walka o przeżycie :-) Drałowałem tak jeszcze kilka kilometrów, zanim szlak nie skręcił z plaży w las. Na ostatnich nogach i totalnie mokry dotarłem do Smołdzińskiego Lasu, gdzie zadekowałem się w pierwszej napotkanej agroturystyce. Po rozpaleniu kominka zrobiło się całkiem przyjemnie, a i spodnie można było "odparować". Na kolację zaszalałem: kabanos i Pawełek.
Ranek słoneczny i zimny, momentami prószył śnieg. Z daleka (3 km) słychać było rozhukane morze. Jak ciężko idzie się po tych wydmach pod górę! "Nowomodne" kijki do nordic walkingu na piachu są niezastąpione.
A ten jak zasuwał!
Po zejściu z pasa wydm i przejściu przez lasek wychodzi się na plażę. Ale jaką plażę! Tak rozległej nie ma chyba nigdzie więcej na polskim wybrzeżu. Brzegiem morza przejechał samochód Parku, poza tym żywego ducha.
W drodze powrotnej miałem fuksa: w Łebie zaraz podjechał bus do Lęborka, tam biegiem do pociągu do Gdyni. Niestety na "pędolino" nie było już biletów, pojechałem następnym ekspresem, który zresztą pokonuje trasę Gdynia-Warszawa równie szybko, bo w 3,5 godziny.
Trochę statystyki:
trasa Ustka - Łeba: ok. 50 km + 4 km odbicie na nocleg.
Czas przejścia: ok. 15 godzin z krótkim odpoczynkami.
Koszt: autobus W-wa Ustka 80 zł
Nocleg 50 zł
Bus do Lęborka i pociąg do Gdyni po 10 zł
InterCity Gdynia Warszawa 120 zł
Kabanos z Pawełkiem: bezcenne...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz